ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Raag Bhairo, penned by 5th Guru.
ਨਿੰਦਕ ਕਉ ਫਿਟਕੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥
The world curses the slanderer,
ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਝੂਠਾ ਬਿਉਹਾਰੁ ॥
Deceptive are their ways, an ill demeanor.
ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਮੈਲਾ ਆਚਾਰੁ ॥
Slanderer’s tainted lifestyle, polluted and impure,
ਦਾਸ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ॥੧॥
But the Lord, the savior, for slaves, protects and ensures.
ਨਿੰਦਕੁ ਮੁਆ ਨਿੰਦਕ ਕੈ ਨਾਲਿ ॥
The slander dies, entwined with the slanderer’s fate,
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸਰਿ ਜਨ ਰਾਖੇ ਨਿੰਦਕ ਕੈ ਸਿਰਿ ਕੜਕਿਓ ਕਾਲੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
The Creator Beyond, the Transcendent Lord, protects servants, death thunders over the head of the slanderers, sealing their state||1||Pause||
ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਕਹਿਆ ਕੋਇ ਨ ਮਾਨੈ ॥
No belief in slanderers’ sayings,
ਨਿੰਦਕ ਝੂਠੁ ਬੋਲਿ ਪਛੁਤਾਨੇ ॥
Slanderers, regret and repent, after lying..
ਹਾਥ ਪਛੋਰਹਿ ਸਿਰੁ ਧਰਨਿ ਲਗਾਹਿ ॥
He wrings his hands, and hits his head against the ground.
ਨਿੰਦਕ ਕਉ ਦਈ ਛੋਡੈ ਨਾਹਿ ॥੨॥
The Lord does not forgive, no solace found. ||2||
ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਕਿਛੁ ਬੁਰਾ ਨ ਮਾਗੈ ॥
The Lord’s servant harbors no ill will,
ਨਿੰਦਕ ਕਉ ਲਾਗੈ ਦੁਖ ਸਾਂਗੈ ॥
While the slanderer suffers, pierced, wounded and ill.
ਬਗੁਲੇ ਜਿਉ ਰਹਿਆ ਪੰਖ ਪਸਾਰਿ ॥
Like a crane, he spreads his feathers, to imitate swan.
ਮੁਖ ਤੇ ਬੋਲਿਆ ਤਾਂ ਕਢਿਆ ਬੀਚਾਰਿ ॥੩॥
Speaking from mouth, his thoughts came out ||3||
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਕਰਤਾ ਸੋਇ ॥
The Creator-Lord is the inner-knower.
ਹਰਿ ਜਨੁ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਇ ॥
That person, whom the Lord makes His Own, becomes stable and steady.
ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਸਾਚਾ ਦਰਬਾਰਿ ॥
The Lord’s slave is true in the Court of the Lord.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਹਿਆ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥੪॥੪੧॥੫੪॥
Servant Nanak speaks, after contemplating the essence of reality. ||4||41||54||